Orange: hoe voorkom je een tragedie?

Tijdreizen komt vaak voor in populaire verhalen. Iedereen wilt wel eens terug naar hun jongere jaren, naar de tijd waarin je nog geen grote zorgen had. Ook in anime komt tijdreizen vaak voor; denk bijvoorbeeld aan ERASED of Steins;Gate. Het is opmerkelijk dat de meeste tijdreisverhalen voornamelijk een mannelijk publiek als doelgroep hebben. Het gevoel terug te willen gaan is toch iets wat iedereen wel kent, of je nu een man of vrouw bent. Gelukkig is er Orange, een tijdreisverhaal origineel gepubliceerd in een shoujo tijdschrift.

Naho Takamiya is een normaal meisje in abnormale omstandigheden. Ze heeft een brief gekregen van een tien jaar oudere versie van zichzelf. In de brief krijgt ze de waarschuwing dat de knappe uitwisselingsstudent Kakeru Nanase zelfmoord zal plegen, met instructies om die tragische gebeurtenis te voorkomen. Is deze brief echt? En is het een goed idee om de instructies te volgen?

De brief leidt het verhaal

Er wordt dus niet letterlijk door tijd gereisd, maar wel een brief door de tijd verstuurd. Naho weet als tienermeisje niet goed hoe ze op deze brief moet reageren. Er is voldoende reden om de brief serieus te nemen, maar leiden de instructies wel tot een betere uitkomst? Maar niet alleen krijgen we Naho’s perspectief als een tiener, maar ook als een volwassen vrouw.

Tien jaar in de toekomst hebben Naho en haar vrienden uit de middelbare school een reünie. De enige die ontbreekt is Kakeru, vanwege zijn zelfmoord. Dit leidt de groep ertoe om te bedenken wat ze anders hadden kunnen doen. Alle besluiten die we de personages hier zien nemen, leiden uiteindelijk tot het versturen van de brief.

Op de manier wordt het verhaal op een fijne manier verteld. Het duidelijke verdriet van de volwassen personages maakt heel duidelijk waarom het zo belangrijk is om het verleden te veranderen. Dit helpt om alle gebeurtenissen belangrijk aan te laten voelen, zelfs als het niet meteen duidelijk is hoe kleine details een verandering zouden kunnen maken. De manier waarop gewisseld wordt tussen de twee tijden zou beter kunnen, maar dat merk je niet tijdens het lezen.

Wat wel stoort is de uitleg over het tijdreizen. Er zijn meerdere punten in het verhaal waarin gepraat wordt over parallelle werelden: iets wat duidelijk heeft te maken met het tijdreiselement. Deze gesprekken komen niet natuurlijk over, en haalden me helemaal uit het verhaal. Mangaka Ichigo Takano had voor Orange een fantastisch idee, maar de uitvoering van dat idee is zeker niet vlekkeloos.

Een leuke vriendengroep

Het helpt enorm dat alle personages heel sympathiek zijn. Naho zelf is niet een heel sterk personage. Ze vindt het moeilijk om vol overtuiging de knoop door te hakken. Toch zijn al haar gedachten en beslissingen heel makkelijk te begrijpen. Ze zit dan ook in nogal een stressvolle situatie! Probeer zelf maar eens verliefd te zijn op een jongen die suïcidale gedachten heeft.

Ook haar vrienden zijn makkelijk aardig te vinden. De hele vriendengroep steunen Naho en Kakeru onder elke omstandigheid. Zelfs Hiroto Suwa doet dit, ondanks het feit dat hij zelf een oogje heeft op Naho (en in de toekomst met haar getrouwd is). Iedereen in de groep heeft duidelijk een eigen karakter. Maar wat tegenviel is dat niemand in de vriendengroep echte slechte eigenschappen heeft, op Saku Hagita na. Ze hebben dan ook geen eigen verhalen, op de grappen over het liefdesleven van Hagita en Azusa na.

Luchtige tekeningen

Op de tekenstijl van Ichigo Takano kan veel kritiek gegeven worden. Het is ietwat ongepolijst en lijkt in grote lijnen op andere eigentijdse shoujo tekenstijlen. Toch heeft Takano’s stijl iets unieks, waardoor het makkelijk van de rest te onderscheiden is. Het is moeilijk te zeggen wat dat unieke precies is, maar het zit in de details, niet in de grote lijnen.

Daarbovenop heeft Ichigo Takano een goed gevoel voor layouts. De panelen hebben een goede grootte, en daarmee wordt een goede balans gelegd tussen het tonen van dramatische beelden en het vertellen van het verhaal. Andere shoujo manga heeft vaak onnodig veel pagina’s grote afbeeldingen. Het gebrek daarvan in deze serie is een grote verademing.

Bovendien zijn de karakterontwerpen goed. Iedereen is makkelijk te herkennen, in beide tijdsperioden. In het begin had ik moeite met Naho en Azusa uit elkaar te houden omdat ze beiden blonde meisjes zijn. Maar dat ging al snel weg. Ze hebben namelijk duidelijke verschillen in hun gezicht, en kleden zich bovendien heel anders. Daarmee kunnen we goed zien wat voor soort mensen ze zijn.

Orange is in veel opzichten een typisch shoujo verhaal, maar is gebouwd op een goed concept. Door dat concept staat veel op het spel, en wordt alles veel spannender dan het anders zou zijn. De uitvoering van het verhaal is niet perfect, maar desondanks blijft deze manga het lezen waard, voor iedereen.

Orange is gratis te lezen op crunchyroll.

Bewaren

Bewaren