In How to keep a Mummy vind je wel een heel kleine hoofdrol. Namelijk een mummy van wel 15 centimeter. Geloof me. Eén blik op Mii-kun en je bent gesmolten. Lees meer in dit review over deze vrolijke, warme anime serie.
De afgelopen tijd heb je heel wat spannende series als recensie voorbij zien komen, maar anime heeft veel meer te bieden dan dat. Actie is een populair genre in alle media. Schattige series over alledaagse dingen zijn uniek, maar komt veel voor in anime en manga. Nou ja… Alledaags. Een levende mini mummy is ook alles behalve alledaags.
Omg so cute! Silerna moest iedere keer met een emmer en dweil klaarstaan, omdat ik steeds smolt bij het kijken.
Goed, alle gekheid op een stokje. Ik vond How to Keep a Mummy een ontzettend leuke anime serie om te kijken. In een drukke periode was een eenvoudige serie als dit meer dan welkom. Ik verwachtte er stiekem niet erg veel van, maar na de eerste aflevering was ik al meteen verkocht.
Mii-kun pixel art door Silerna.
Een schattige mummie?
How to Keep a Mummy volgt scholier Sora Kashiwagi, die een zeer avontuurlijke vader heeft. Regelmatig ontvangt Sora ‘leuke’ souvenirs thuisgestuurd en wanneer hij na een lange schooldag thuis komt, staat er weer iets op hem te wachten. Er staat doodleuk een grote doodskist in huis, die Sora al meteen de rillingen bezorgt. Wie niet, zou je zeggen?
Er komt allerlei gegrom uit de doodskist en met heel veel tegenzin maakt Sora die uiteindelijk toch open… en dan komt er een mummie van maar liefst 15 centimeter uit kruipen. Ik smolt meteen. Het duurt ook niet lang voordat Sora de kleine mummie accepteerd en hem de naam ‘Mii-kun’ geeft.
Zo beginnen de avonturen van Sora en zijn kleine maatje, waarbij ze bijvoorbeeld geconfronteerd worden door Sora’s beste vriend Tazuki die Mii-kun vooral probeert te ontleden. Nee, héél aardig toch? Al snel krijgt Tazuki zijn eigen vreemde kleine huisgenoot en groeit de cast uit tot een kleurrijk gezelschap.
Productie is goed, maar gewoontjes.
De anime is geproduceerd door 8bit, een studio waarvan ik nooit zo goed weet wat ik moet verwachten. Het ontwerp van de kleine karaktertjes zoals Mii-kun zijn super schattig, en ook de andere Yokai hebben iets over zich waardoor je meteen iets hebt van ‘aww’. Daarbij vind ik het heel leuk hoe ze de gezichtsuitdrukkingen en reacties van Mii naar voren laten komen. Hij kan immers niet praten, dus moet op allerlei andere manieren duidelijk worden wat hij voelt en denkt. Dat hebben ze ontzettend goed gedaan.
Wat betreft de menselijke personages, vond ik het uiterlijk wat gewoontjes. Het zijn standaard designs die je in elke generieke anime serie tegenkomt. Ik vind het niet zo heel bijzonder.
Hetzelfde kan ik zeggen van de soundtrack. Alleen de intro en outro van de anime vind ik leuk en catchy.
Korte, hartverwarmende avontuurtjes.
Als je puur afgaat op de omschrijving en uiterlijk van deze serie, zou je een haast kinderlijke serie verwachten met eenvoudige verhaaltjes. Het is inderdaad ook een episodische serie, met in elke aflevering een nieuw avontuur. Meestal is het gebaseerd op humor, die vaak best droog is en daar hou ik persoonlijk wel van. Ik vond de scènes vaak erg grappig. Soms kwam er ook wat actie en drama om de hoek kijken. En dan blijkt dat How to Keep a Mummy meer in zich heeft dan alleen maar schattigheid.
De verhalen zijn hartverwarmend en ik eindigde elke aflevering met een brede glimlach op mijn gezicht. Ik mis het nu wel een beetje!
https://www.youtube.com/watch?v=qfOJVh6_uwI
How to Keep a Mummy is te zien op Crunchyroll. Gezien? Wat vond je er van? 🙂
Wil je iets kwijt?