Blame! review Netflix

Blame! is een zoektocht in een eindeloos labyrinth van beton en staal

,

Blame! is één van de nieuwste anime films op Netflix. Het is een apocalyptisch verhaal dat zich afspeelt ergens in de toekomst. Visueel ziet de film er tof uit, maar kan dat ook gezegd worden over het verhaal? Ik deel mijn mening graag met jou in dit review.

Een in een speciaal harnas gehuld groepje beweegt zich nerveus tussen ruïnes, die tot een futuristische stad lijken te behoren. Of wat het ooit was, in feite. Ze schrikken zich rot van een geluid. Een ‘Builder’ – een robot die de stad bouwt en repareert. Hij is onderdeel van een heel robotsysteem, dat op hol is geslagen sinds de mensheid geen verbinding kan maken. Zo wordt al eeuwen een stad gebouwd. Een eindeloos grote stad van duizenden levels is ontstaan.

In één van die levels proberen mensen te overleven in een beveiligde nederzetting. Het groepje  – bestaande uit tieners, waaronder Zuru – is zonder toestemming van de ouderen op pad gegaan om voedsel te zoeken. Er is grote schaarste en men is de wanhoop nabij.

Tegen beter weten in, want buiten die nederzetting wordt je leven bedreigd. De razendsnelle, meedogenloze robots vallen ook direct aan zodra het groepje wordt gedetecteerd. Suzu en de anderen worden daarop gered door een mysterieuze man: Killy.

Killy is op zoek naar mensen met het ‘Net Terminal’ gen. Alleen mensen met dat gen kunnen de bouwrobots en de Safeguards een halt toeroepen. Hij heeft tot nu toe 6.000 niveaus van de stad afgereisd, maar zonder resultaat. Is hij de hoop voor Zuru en haar volk?

Net The Terminator; alleen “I’ll be back” ontbreekt eraan.

Blame! is losjes gebaseerd op de gelijknamige manga van Tsutomi Nihei. Deze manga volgt Killy op zijn reis door het labyrinth van beton en staal. Hij vecht daarbij tegen verschillende cyborgs en robots. Hij treft daarbij meerdere nederzettingen zoals die in de film.

De film is van dezelfde makers als Ajin en Knights of Sidonia. Polygon Pictures is verantwoordelijk voor de animatie en Hiroyuki Seshita regiseert.

Het doet mij allemaal een beetje denken aan The Terminator. Zonder “I’ll be back”.

Killy, het hoofdpersonage, is even zwijgzaam, maar super cool. Met zijn wapen schiet hij met gemak een groot gat in de gebouwen, en maakt ondertussen korte metten met een stuk of 5 robots. Dat is gewoon tof.

Veelbelovende visuals en actie.

Visueel maakt de film wel indruk. In het verleden vond ik computeranimatie niet erg geweldig, maar nu stoort het me niet meer zo.

Er zit een aardig portie actie in de film, dat dankzij de sterke visuals er ook elke keer weer indrukwekkend uitziet. Daar is echt niets mis mee. Ook heeft het een aantal spannende momenten.

Verder heb ik het gevoel dat de film iets miste. Er zijn zo veel personages, dat ik me niet één meer kan herinneren. Behalve dan Killy en Cibo, een onderzoeker die meer weet over wat er zich allemaal in de wereld afspeelt. Maar ook die kon ik niet altijd even goed volgen.

De informatie die verteld wordt over die wereld, vond ik soms verwarrend. Ik heb meer vragen dan antwoorden gekregen. Dat Killy amper wat zegt, helpt ook niet echt. Het lijkt allemaal net een introductie die mij net te lang duurde.

Conclusie: het was ook maar een introductie.

Dat dit ‘slechts’ een introductie is, kan ook wel kloppen want er is al een tweede deel van Blame! aangekondigd. Dat is ook wel nodig, want ik ben nog niet tevreden.

Wil je iets kwijt?

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Home » Blame! is een zoektocht in een eindeloos labyrinth van beton en staal