Animeazing.nl

Tags: fantasy

Anime review ReZero Starting Life in Another World
8.4/10

 door 

Re:Zero – Starting Life in Another World is een van de beste isekai!

Er zijn tegenwoordig talloze isekai anime. Ieder seizoen is er minimaal één. Meestal zijn dat er veel meer. Het genre werkt, omdat het meeslepend is en vol met actie. De hoeveelheid maakt het echter lastig om er de beste uit te kiezen. In mijn ogen is Re:Zero Starting Life in Another World één van de beste isekai series die er is. Vol actie, dramatisch en soms heftig. Dit is waarom je ReZero ook zou moeten zien!

Ik vind isekai een leuk genre, omdat je zo’n anime makkelijk wegkijkt. Aan de andere kant zijn veel series kopieën van andere, die slechts meeliften op het succes van het genre. Gelukkig is isekai een zeer veelzijdig genre, waardoor je verschillende pogingen ziet om origineel te zijn. En dan heb je series die niet per sé origineel zijn, maar streven naar een excellente uitvoering. Ik denk dat ReZero het allebei goed doet. Daarom steekt deze serie ruim boven de rest uit.

Re:Zero – Starting Life in Another World (hierna ReZero in dit stuk) is een anime geproduceerd door studio White Fox (o.a. Steins;Gate en The Devil is a Part-Timer) met Masaharu Watanabe (Wakaba*Girl) als regisseur. De serie is gebaseerd op de light novel van Tappei Nagatsuki, wie begon met het zelf publiceren van zijn verhaal in 2012. Sinds 2014 wordt de light novel serie gepubliceerd door Yen Press. Inmiddels zijn er 24 volumes met het einde nog niet in zicht.

Waar gaat ReZero over?

ReZero volgt Subaru Natsuki die plotseling in een fantasiewereld terecht komt. Hij wordt vermoord wanneer hij een half-elf meisje, Emilia genaamd, wil helpen. Subaru komt echter weer tot leven, enkele uren voor het incident. Hij is de enige die zich de gebeurtenis herinnert en probeert die kennis te gebruiken om het incident te voorkomen.

Nadat dit zich enkele keren herhaalt, beseft Subaru dat hij terug kan gaan in de tijd door dood te gaan. Uit dankbaarheid en affectie voor Emilia, besluit hij deze gave te gebruiken om haar te beschermen. Ook helpt hij haar bij haar doel om de volgende koningin van het land te worden.

Isekai stereotypen de deur uit in ReZero

Een stereotype in anime, en met name bij isekai, is dat het hoofdpersonage heel gewoon en bijna saai moet zijn. De kijker moet namelijk makkelijk in zijn of haar schoenen kunnen stappen. Je kunt dan lekker fantaseren over een leven met bijzondere krachten, avontuur en aantrekkelijke jongens of meisjes aan je zijde. Subaru is ook een vrij gewone jongen, maar beleeft alles zoals waarschijnlijk ieder normaal persoon in zijn situatie.

ReZero is een fascinerende karakterstudie over een jongen met behoorlijk wat sociale problemen. Subaru is een NEET (Not in Education, Employment or Training). Iedereen die veel anime kijkt, heeft geen uitleg nodig voor wat dit betekent. Hij brengt zijn tijd thuis door. Werkt niet, studeert niet. Hij speelt alleen games, leest manga en kijkt anime. ‘Hikikomori’ is een Japanse term die hier ook aan verwant is. Dan komt de tiener zijn of haar kamer helemaal niet meer uit. Er wordt nog weleens lacherig over gedaan, maar condities zoals sociale fobie en depressie zijn niet om te lachen. Verrassend genoeg (en gelukkig!) neemt ReZero dit veel serieuzer dan andere anime in dit genre.

Zo zijn er meer stereotypen die ReZero de deur uit gooit of omkeert, zodat je weinig hebt aan je verwachtingen. Ik vond het verhaal heerlijk onvoorspelbaar, wat tegenwoordig een groot compliment is voor isekai.

Herkenbare personages met realistische emoties

In het begin kan Subaru overkomen als een mietje, want elke keer is hij behoorlijk van streek wanneer hij gedood wordt en opnieuw tot leven komt. Wat dat betreft is hij dan ook geen standaard isekai protagonist. En eerlijk, ik kon hem af en toe achter het behang plakken. Wanneer je hem echter gaat bekijken als mens, dan ga je zijn karakter enorm waarderen. Ik kon makkelijk Subaru’s vervelende trekjes vergeven.

Hoewel het klinkt alsof hij een handige gave heeft, lijdt Subaru er zwaar onder. Hij is de enige die de traumatische momenten onthoudt en hij kan er met niemand over praten. Ieder mens zou daar PTSS van krijgen en zijn gedrag is daarmee te verklaren. En dan had hij al in zijn oorspronkelijke leven al mentale problemen. Herbeleving, vermijdingsreacties, prikkelbaarheid… Natuurlijk is niets wat er gebeurd realistisch, maar de emoties en reacties zijn dat wel.

Bijrollen? Sleutelrollen voor karakterontwikkeling!

Wat ik heel gaaf vind, is dat elke interactie die Subaru heeft met andere personages, op de een of andere manier met zijn persoonlijkheid confronteert. Elk personage heeft een nuttige rol. Niet alleen Rem en Ram, of mijn favoriete personage Betty, maar ook bijrollen die in het begin van de serie niet belangrijk lijken.

Zelfs de antagonisten vervullen een rol in dienste van Subaru’s karakterontwikkeling. Dikwijls komt dit uit zo’n onverwachte hoek, dat ik er weinig meer over kan zeggen. Ik wil het niet voor je spoilen. Het enige wat ik kan zeggen is dat ik de Witches of Sin ook hele interessante personages vind. Aan het einde van het 3e seizoen is Subaru, mede dankzij een van hen, een compleet ander mens in doen en laten. Ik heb lang geleden een serie gezien die dit zo goed aanpakt.

Uitstekende actie en animatie

Behalve de extreem goede personages, vind ik het verhaal ook heel sterk. Er is veel actie en afwisseling. Pas later kan Subaru ook wat magie gebruiken. Meestal vervult hij de rol als adviseur en strateeg. Hij is ook zeer intelligent, zodra hij een beetje in zichzelf gaat geloven. Dat vind ik interessant om te zien. Ook bevat ReZero veel thema’s zoals discriminatie, macht en politiek. Die blijven vrij licht zodat het makkelijk te begrijpen is.

Er zijn veel indrukwekkende momenten in de serie en de manieren waarop Subaru dood gaat zijn eigenlijk altijd heftig. Het is geen serie voor hele jonge kijkers. De animatie in de serie is zeer goed. Niet elke aflevering is kwalitatief even goed, vooral wanneer er geen actie is. Maar het is altijd degelijk.

ReZero herbeleven met de soundtrack

De soundtrack is geproduceerd door Kenichiro Suehiro (o.a. Fire Force en Golden Kamuy). Persoonlijk gekozen door regisseur Watanabe, omdat de muziek ‘een gevoelige snaar moest raken’. Dat doet het zeer zeker. Ik vind het een mooie soundtrack, waarmee je de serie steeds opnieuw beleefd wanneer je ernaar luistert.

Ook de openings en endings van de serie zijn heel goed. De eerste opening is “Redo” uitgevoerd door Konomi Suzuki. De tweede is “Paradisus-Paradoxum” van MYTH&ROID. Er zijn vier endings in het eerste seizoen, waarvan drie ook van MYTH&ROID: “STYX HELIX”, “STRAIGHT BET” en “theater D”. Bijzonder is dat er ook een nummer wordt gebruikt dat gezongen is door de stemactrice van Emilia, “Stay Alive” door Rie Takahashi.

Het tweede seizoen is ook zeer ambitieus wat betreft de muziek. Daarvoor zijn “Realize” van Konomi Suzuki en “Long Shot” van Mayu Maeshima de openings. “Memento” en “Believe in You” van nonoc zijn de endings. Daarnaast worden “Door” van Rie Takahashi en “Anata no Shiranai Koto” van Rie Murakawa (stemactrice van Ram).

Conclusie

Re:Zero – Starting Life in Another World is een fantastische anime en naar mijn mening één van de beste isekai. Zeker wat betreft karakterontwikkeling ben ik buitengewoon verrast. De serie houdt niet te erg vast aan stereotypen, waardoor het verhaal onvoorspelbaar is met talloze spannende wendingen. Men moest lang wachten tussen het eerste en tweede seizoen, maar ik vermoed dat dit het wachten waard was.

Nadat het tweede deel van seizoen twee in maart 2021 eindigde, heb ik de twee seizoenen in één weekend afgekeken. Ik kon niet stoppen met kijken. Dat zegt toch genoeg!

TLTR

Uitslag

Name: Re:Zero - Starting Life in Another World

Description: Subaru Natsuki bevindt zich plotseling in een fantasiewereld. Hij probeert een half-elf meisje, genaamd Emilia, te helpen maar wordt daarbij vermoord. Daarbij komt hij er achter dat hij terug kan keren in de tijd door dood te gaan. Met die gave probeert hij Emilia te helpen.

Kijk op Crunchyroll

Overall
8.4/10
8.4/10
  • Verhaal - 8/10
    8/10
  • Personages - 10/10
    10/10
  • Animatie & tekenstijl - 8/10
    8/10
  • Geluid & soundtrack - 8/10
    8/10
  • Amusement - 8/10
    8/10
Sending
User Review
9.5/10 (3 votes)

Trailer

Dat was het weer!

Vond jij dit leuk? Het grootste compliment is een fooi! Deze website draait op passie en plezier, maar het onderhouden van een website kost geld. Dankzij jouw bijdrage kunnen we Animeazing.nl elke dag ietsje beter maken. Dankjewel o((>ω< ))o

Like onze Facebook pagina of volg ons Twitter.

Wil je nog iets kwijt? Reageer hier beneden!

Gate anime review
5.6/10

 door 

GATE: fantasie bij het leger

Ben je geïnteresseerd in het leger en andere militaire zaken? Ik zelf heb er niet heel veel mee, maar hun werk is wel heel belangrijk. GATE is een anime serie over mensen in het leger, maar het heeft een twist. Het gaat over een eigentijds leger met moderne wapens, die een middeleeuwse fantasy wereld verkent. Het is een interessant concept, maar werkt het ook?

Youji Itami is een anime otaku die voor de Japanse Zelfverdedigingstroepen werkt. Hij neemt een vrije dag om naar Comiket te gaan, maar wat bedoeld is als een rustige dag wordt ruw verstoord. Plotseling verschijnt er een poort naar een andere wereld. Monsters uit deze wereld vallen Tokyo binnen, en Youji neemt snel actie om de onschuldige burgers te redden. Vanwege deze heldendaden krijgt Youji een promotie en een kans om op verkenningsmissie naar de nieuw ontdekte wereld te gaan. Hoe zal deze vreemde wereld reageren op het voor hun onbekende leger?

Duidelijke standpunten

Heel vaak kom je echte originele concepten niet tegen, maar ik durf te zeggen dat dit er één van is. De manier waarop hier elementen van moderne verhalen over militairen vermengd worden met fantasy ben ik nog nooit eerder tegen gekomen. Met deze opvallende combinatie heeft GATE de kans om uit te leggen wat het leger precies doet aan een breed publiek. Zo legt het uit hoe belangrijk het is om de steun van het volk te winnen, zelfs wanneer je gebieden binnenvalt. Kennis die niet iedereen heeft! Wel wordt het leger altijd als inherent goed afgebeeld. Corrupte of te veel eisende leidinggevenden zijn er schijnbaar niet.

Zo heeft deze serie duidelijk een eigen standpunt. GATE lijkt geschreven te zijn door iemand met rechtse politieke standpunten. Meestal leidt dit niet af van het verhaal, behalve in één geval laat in de serie. Een journalist stelt dan vragen over wat er in de andere wereld gebeurd is, en wordt daarom als een slechterik afgebeeld. Dit is belachelijk, want journalisten zijn belangrijk om machtige instanties, zoals het gerecht en het leger, verantwoordelijk te houden. Als journalisten dat niet meer mogen, kunnen we onze vrijheid gedag zeggen.

Problemen

Een groot probleem van deze serie is dat de personages niet erg goed zijn geschreven. De paar karaktertrekken die ik kan noemen zijn erg oppervlakkig, driedimensionale personages zijn hier niet. Wel valt op dat er in de fantasy wereld erg veel vrouwelijke personages meteen als een blok vallen voor Itami. Alsof de serie wil zeggen, kom voor het leger werken, dan kunnen exotische vrouwen geen genoeg van je krijgen!

Maar het grootste probleem dat GATE heeft is dat het gewoonweg niet spannend is. De macht van de Japanse troepen is zo groot dat ze nooit gevaar lopen in de fantasy wereld. Zelfs wanneer ze tegen een draak vochten was er geen twijfel dat ze met behulp van hun moderne wapens zouden winnen. Alleen de politieke intrige kan dan nog voor spanning zorgen. Maar zelfs dat is niet erg goed geschreven.

Verwachtingen worden voldaan

De productie van GATE werd verzorgd door animatie studio A-1 Pictures. Gezien de normale kwaliteit van A-1 had ik iets meer verwacht. Desondanks doet de animatie gewoon wat het moet doen. Actiescènes worden op coole wijze in beeld gebracht, en de karakters zijn het meeste van de tijd on-model.

Voor de muziek geldt min of meer hetzelfde. Wat compositie betreft heeft GATE een hele goede soundtrack. De meeste tracks geven het soort mythische gevoel dat goed past bij een fantasy serie, en ook niet misstaat bij het militaire deel van de serie. Maar zo en af toe is goed te horen dat de soundtrack altijd is opgenomen met echte instrumenten, wat wel een beetje afdoet aan het effect.

De enige echte problemen die ik heb met de productie kant is de regie van Takahiko Kyougoku. Hij gebruikt voornamelijk heel conventionele camerahoeken, en is daarmee niet heel creatief. De creativiteit die hij wel heeft, heeft hij duidelijk gestoken in het gebruik van split-screen. Dat wordt raar toegepast, zonder duidelijke scheidingslijnen waarmee we kunnen zien wat waar gebeurt. Dat, gecombineerd met de saai gekleurde achtergronden, maakt het soms moeilijk om te begrijpen hoe de ruimte waarin de serie zich afspeelt is opgedeeld.

GATE trekt veel aandacht met het originele concept. Maar dan moet je nog bewijzen dat je originele concept goed is. En het probleem met dit concept is dat het weinig spanning biedt. Moderne wapens zijn nu eenmaal veel krachtiger dan speren, zwaarden en pijl en boog. Met zwakke intrige en slecht geschreven personages daarbovenop heeft deze serie niet erg veel om aan te raden. Als je meer geïnteresseerd bent in militaire zaken dan ik ben, heeft GATE misschien wel iets voor je te bieden. Alle anderen kunnen beter weg blijven.

GATE is gratis te zien op crunchyroll en viewster.

Volgende blog niet missen?

Volg Animeazing op Facebook of Twitter!