In dromen is alles mogelijk. Anime kan dat als geen ander in beeld brengen. De serie 18if speelt zich af in een droomwereld, waarin elke aflevering anders is. De tekenstijlen lopen erg uiteen. Experimenteel en soms best bizar. Dat klinkt interessant, maar levert dat ook een leuke serie op?
18if is een anime gebaseerd op een populaire smartphone game. Het is een soort bejeweled, een spel dat ik graag speel maar helaas is deze spel buiten Japan (nog) niet te krijgen. Een aantal opkomende bekende artiesten hebben aan het project meegewerkt voor de soundtrack van de game. De anime is hoofdzakelijk geregisseerd door Akira Nishimori (storyboard van Gintama) en geproduceerd door studio Gonzo.
Een anime serie gebaseerd op een smartphone game. Dat kan interessant zijn en is zeker ook niet de eerste en laatste keer dat dit voorkomt. Kemono Friends is ook gebaseerd op een smartphone app, en bleek succesvol! Maar goed. Waar gaat 18if dan over?
De droomwerelden van heksen.
Haruto Tsukishiro wordt wakker in een onbekende slaapkamer. Hij ontdekt een vreemde app op zijn smartphone. Zodra hij de app opent, wordt hij door een vrouw bijna zijn telefoon in getrokken. Een meisje helpt hem ontsnappen, en ze verteld hem dat hij in een droomwereld is beland. Ze verteld ook dat de vrouw van zojuist een ‘heks’ is. Haruto moet de heks verslaan als hij wil dat ze stopt met aanvallen.
Daarbij krijgt Haruto hulp van een pratende kat genaamd Katsumi Kanzaki. Katsumi is in de werkelijkheid een professor die de droomwerelden onderzoekt. Haruto verteld hem over ‘Lily’, het meisje dat alleen hij kan zien. Ze blijkt zich in meerdere droomwerelden te tonen. Lily verteld dat de heksen leiden aan het ‘Sleeping Beauty Syndrome’, een coma slaap die ontstaan is door negatieve gevoelens of nare gebeurtenissen in de realiteit. De meisjes kunnen dus alleen ontwaken wanneer ze in de droomwereld zijn verslagen.
Nadat Haruto en Katsumi de eerste heks hebben verslagen, beloven ze elkaar te ontmoeten in de echte wereld. Echter, keert Haruto terug in de slaapkamer waarin hij is ontwaakt. Waarom is hij gevangen in die droomwereld? Op zoek naar antwoorden, proberen Haruto en Katsumi de mysteries van de heksen, Lily en Haruto’s eigen situatie op te lossen.
Elke aflevering een ander verhaal, en een andere tekenstijl.
Ja wat kan ik hierover zeggen. Op papier is het al een interessante anime. Elke aflevering heeft een andere regisseur, wat er toe leidt dat de anime zeer uiteenlopende tekenstijlen heeft. Het is echter geen garantie voor goede kwaliteit. Dat mistte ik vrijwel de gehele anime. Gezichten die er in sommige shots raar uitzien, bijvoorbeeld. Elke anime heeft dat weleens, maar hier vond ik het wel heel opvallend. Dat werkte voor mij heel erg storend.
Daar ga je helemaal op letten wanneer het verhaal net zo consistent is als die animatie… not. Elke aflevering is een op zichzelf staand verhaal in principe. Elke keer draait het om een andere heks, met een ander verhaal en een andere droomwereld. Op zich zijn de verschillende tekenstijlen daardoor wel te verklaren en dat is leuk, maar dan moet het wél goed zijn. Helaas, vind ik dat in de meeste afleveringen niet.
Toch zijn er een paar afleveringen die er voor mij wel boven de rest uit sprongen. Elke keer wanneer ik dacht ‘dit wordt niks…’ kwam er toch wel weer een positieve verrassing. Dat maakte het toch wel verdraaglijk om te blijven kijken, haha!
Een aantal afleveringen met leuke gimmicks
Sommige afleveringen zijn best vermakelijk. De tweede aflevering bezorgd bijvoorbeeld een schokkende verrassing. Dat is veelbelovend voor de rest! Zoals één die gaat over een doof meisje. Zowel in de tekenstijl als door andere effecten vond ik dat één van de boeiendste afleveringen van de serie. Dat de beelden vooral zwart-wit waren, er steeds tekst in beeld verscheen en er nauwelijks geluid was in deze aflevering. Dat vond ik dan weer leuke gimmicks.
Veruit de beste aflevering was er een die zich afspeelde volgens het ‘Wizard of Oz’ verhaal, met een tekenstijl die regelrecht uit een kinderboek zou kunnen komen. De tekenstijl in deze aflevering vond ik het mooist. Ook een interessant feitje over deze aflevering is dat ze de Cambodjaanse genocide gebruikten in de thematiek (met Pol en Pot als personages en 70.000 hongerdoden).
Hmm… apart, niet? Ja, dat is denk ik de beste conclusie die ik bij deze anime kan trekken. Een andere aflevering die ervoor mij nog uit sprong, was vooral vanwege de humor. Ik zeg er maar niks over, omdat de hilariteit hierin best een verrassing is. Dat was een goeie! 😉
Niet elke aflevering van 18if is even goed.
Er zijn meer random momenten in de serie, die ik echter niet altijd even logisch in het geheel vond passen. Sommige afleveringen waren heel erg rommelig. Misschien helpt het als je elke aflevering van de serie zou gaan analyseren, er zullen vast wel bepaalde verwijzingen in zitten die verklaarbaar zijn. Maar zo’n serie moet ook werken als je die verwijzingen over het hoofd ziet. Dan verliest zo’n moment de impact die het had moeten geven…
Door de wisselende tekenstijlen, maar ook dat ik niet elke aflevering even goed vond, ben ik dus over het algemeen teleurgesteld in deze serie. Ik kan er niet veel van maken. Ik ben ook nu al vergeten waar de anime over ging. Oh ja, het ging over Haruto die gevangen is in die droomwereld?
De laatste paar afleveringen focussen zich eindelijk meer daarop, maar naar mijn idee was het veel te gehaast. Ineens werd er een nieuw shady personage gedropt, waarvan aan het einde nog steeds niet duidelijk was wat zijn rol in het verhaal is. Ik vind de opbouw naar het slot heel matig, of was dat er überhaupt wel? Ook de vraag, waarom Haruto in die droomwereld terecht is gekomen, blijft onbeantwoord.
18if biedt artistieke variatie
Het beste wat deze serie in mijn ogen te bieden heeft, is de muziek vind ik. Teddyloid ken je misschien wel van de muziekvideo ME! ME! ME!. Hij produceerde ook de intro en twee outro’s van de anime. Verder zijn alle outro’s anders, wat ik toch ook wel weer leuk vind.
18if is een vreemde eend in de bijt. Niet iedereen zal dit leuk vinden, maar als je anime ook waardeert voor de artistieke variatie en de onbegrensde mogelijkheden….dan is dit op zijn minst een interessante serie om te kijken. Elke aflevering is anders, waardoor het voor ieder wat wils is. Het is jammer dat de rode draad van de serie niet heel sterk is, want dan had het veel beter kunnen zijn. Nu is het niet meer dan een leuke, soms zeer bizarre anime.
Dat was het weer!
Vond jij dit leuk? Het grootste compliment is een fooi! Deze website draait op passie en plezier, maar het onderhouden van een website kost geld. Dankzij jouw bijdrage kunnen we Animeazing.nl elke dag ietsje beter maken. Dankjewel o((>ω< ))o
Like onze Facebook pagina of volg ons Twitter.
Wil je nog iets kwijt? Reageer hier beneden!
Wil je iets kwijt?