Iedereen houdt van muziek. Ik ben daarin geen uitzondering: als er een anime over muziek verschijnt, wil ik het meteen zien. Daardoor heb ik al veel anime series over muziek gezien, zoals Nodame Cantabile, Your Lie In April en Kids on the Slope. Maar al deze series hadden me niet voor kunnen bereiden op één van de meer recentere muziek series: Classicaloid.
In Classicaloid zijn Beethoven en Mozart terug van weggeweest! Deze legendarische componisten stonden opeens aan de deuren van Otowakan, een huis waar de liefde voor muziek voortleeft. De jonge Kanae Otowa heeft de taak van huisbaas op zich genomen na de verdwijning van haar onverantwoordelijke vader. Ze zoekt naar huurders en laat dus Beethoven en Mozart binnen. Maar eenmaal binnen veroorzaken ze een heleboel problemen; Mozart doet binnen rolschaatsen en Beethoven terroriseert de keuken! Daarbovenop betalen ze niet eens de huur! Maar wanneer het huis gesloopt dreigt te worden, bewijzen ze zichzelf, met behulp van hun verbazingwekkende “Musik”.
Geen verhaal, wel grappen
Mocht het niet duidelijk zijn van de beschrijving hierboven, Classicaloid is niet een standaard muziekserie. Het is veel gekker dan andere muziekseries. Deze serie bevat onder andere: dansende robots, volwassenen die zich als baby’s gedragen en mensen die veranderen naar mandarijnmonsters. Deze serie is dan ook niet in te delen in hetzelfde genre als de rest. Het is geen drama, maar in plaats daarvan een komedie.
Een serieus verhaal mag je dan ook niet verwachten. Classicaloid bevat vooral losstaande afleveringen die elk een gekke situatie bevatten. Pinguïns vechten tegen muizen in één aflevering, in een andere aflevering draait het er weer om dat de vrouwelijke personages een avondje uit gaan. Beide van deze afleveringen – en de serie in het algemeen – draaien meer om de grappen dan om het verhaal.
Historisch verantwoord?
Maar hoe worden de herboren componisten afgebeeld? In eerste instantie lijken ze wel geïnspireerd te zijn op de echte historische versies van de beroemdheden. “Betes” is net zo obsessief als de echte Beethoven – al is het over andere dingen – en “Motes” houdt net zoveel van schunnige grappen en grollen als de echte Mozart. Maar er zijn ook grote verschillen. Zo is het onduidelijk waarom Chopin leeft als een kluizenaar, of waarom Schubert zo’n grote Beethoven fanboy is. Voor de kenners is het dus leuk om te zien wat verzonnen is en wat gebaseerd is op de werkelijkheid. Voor mensen die minder weten over klassieke muziek zijn er grappige personages, maar ze zullen niets nieuws leren over de componisten.
Dit geldt ook voor het muziek. Met de nieuwe versies van de componisten komen ook nieuwe versies van hun muziek. Deze “remixen” klinken vooral als popliedjes met af en toe een melodietje uit een bekend muziekstuk. Het originele stuk wordt wel met naam genoemd, maar om te weten of je het ook mooi vindt zou je de muziek apart op moeten zoeken.
Wisselende animatie
De animatie voor Classicaloid is verzorgt door Studio Sunrise. Normaal maken zij mooi uitziende producties, zoals Cowboy Bebop en Love Live!, maar Classicaloid is daar niet één van. Het ziet er precies uit als wat het is: een goedkope serie vooral gericht op kinderen, die bedoeld is om het liefst jaren op tv te blijven. De personages worden zo minimaal mogelijk geanimeerd, en de achtergronden zijn alles behalve indrukwekkend.
Maar dan gebruikt een personage Musik. Opeens verandert alles aan de aanblik van de serie. Alles in beeld begint te bewegen, te dansen. Er is zo veel te zien tussen alle gekheid dat je niet uitgekeken raakt. Robots dansen in het midden van een balzaal die ontstaan is uit een tuin. Vissen zwemmen in de lucht om de personages heen. Het zijn duidelijk deze scènes waar het meeste budget naar toe gaat. Niet elke aflevering heeft één van dit soort scènes, maar als ze er zijn is het altijd een genot.
Classicaloid is alles behalve een typische muziekserie. Grappen en gekke gebeurtenissen zijn belangrijker dan zoiets als verhaal of karakterontwikkeling. Ook wordt geen moeite gedaan om je veel bij te brengen over klassieke muziek. Gelukkig is de komedie genoeg om je aandacht vast te houden. En voor de echte liefhebber van klassieke muziek zijn de paar gelegenheden dat verwezen wordt naar een historische gebeurtenis ook om van te genieten. Uiteindelijk is Classicaloid dus wel aan te raden voor diegene die zin heeft in een gekke komedie.
Classicaloid is gratis te bekijken op Crunchyroll.
Wil je iets kwijt?