Kabaneri of the Iron Fortress: een Attack on Titan rip-off?

Van de makers van Attack on Titan was de nieuwe serie Kabaneri of the Iron Fortress de grootste hype van het lenteseizoen. De verwachtingen die eraan hingen waren groot: zou de originele serie van Wit Studio het succes van Attack on Titan kunnen evenaren? De settings van beide series lijken erg op elkaar, maar dat het uiteindelijk twee totaal verschillende series blijken zorgt ook voor kritiek bij een deel van het publiek. Is dat terecht?

De nieuwe anime serie Kabaneri of the Iron Fortress, of Japans; Koutetsujou no Kabaneri, speelt zich af in een wereld gedurende een industriële revolutie, waar een monster verschijnt dat alleen te doden is als je zijn gloeiende hart doorboort: de Kabane. Wanneer het monster een mens bijt, raakt hij geïnfecteerd en verandert hij ook in een Kabane. Op die manier verspreiden de Kabane zich als een virus. Uit angst voor de Kabane heeft de mensheid muren om haar steden gebouwd, de enige manier om tussen deze steden ofwel ‘stations’ te reizen is met speciale gepantserde stoomtreinen zoals de Koutetsujou.

Het verhaal volgt de 17-jarige Ikoma die meewerkt aan het bouwen en onderhouden van de trein. Ondertussen werkt hij samen met zijn beste vriend Takumi in het geheim aan een wapen waarmee hij de Kabane kan verslaan. Wanneer de station wordt aangevallen door kabane, wordt hij gebeten en valt hij bijna ten prooi aan het virus, maar weet dat te stoppen dankzij een andere door hem ontworpen machine. Door het angstige volk wordt hij verstoten, dus het enige wat Ikoma kan doen om te blijven leven is te laten zien dat juist hij degene is die ze nodig hebben om de Kabane te verslaan, want hij is een Kabaneri!

Lijkt dat niet op de Titans?

Hebben we een soortgelijke setting al niet eerder gehoord in Attack on Titan? Het is niet ontoevallig; ‘AoT’ en ‘Koutetsujou’ hebben hetzelfde productieteam. Aan de basis mag best aangenomen worden dat AoT de inspiratiebron is voor de nieuwe serie. Zelfs de stations in Koutetsujou, die worden beschermd door een ‘paar’ meters hoge stale muren tonen veel gelijkenis met de voorganger.

Echter,  gaat dit treintje over een heel andere rails. In deze nieuwe serie is de oorzaak van het probleem bekend: het virus, dat door middel van een beet van een Kabane wordt verspreid. Het hoofdpersonage Ikoma heeft net als Eren in AoT veel verloren, maar laat zich in zijn acties niet verblinden door haat. Het doel van Ikoma en co. is ook wat makkelijker te volgen: het is simpel uitroeien van zombies! Die Kabane lijken overigens in het begin minder overweldigend dan de zombiereuzen in AoT, but there’s more to it than the eye meets!

Ikoma heeft meer hersens dan Eren

Ik voelde meer sympathie voor Ikoma dan voor Eren, omdat die in de eerste plaats nadenkt vóór hij tot actie overgaat. Wanneer Ikoma in de problemen is, houdt hij doorgaans zijn hoofd koel en beseft ook heel goed dat hij geen alleskunner is. Dat maakt zijn onzekerheid en twijfels begrijpelijk, en tegelijkertijd zien we dat niemand hem hoeft te vertellen dat hij de hulp van zijn kameraden nodig heeft om zijn plannen te doen werken.

Dat tegenslagen Ikoma soms moedeloos maken, maakt hem in mijn ogen menselijk en is het maar goed dat hij mensen zoals Mumai bij zich heeft die hem een schop onder de kont kunnen geven. Het meisje zit in een vergelijkbare situatie als hij, waardoor ze geen betere partner is in de strijd, echter zorgt dat ook weleens voor wrijving en leermomenten. Karakterontwikkeling is in mijn ogen één van de pluspunten in deze serie. Het is jammer dat 12 afleveringen niet genoeg zijn, om andere personages zoals gouverneursdochter Ayame en haar bodyguard dieper uit te werken. Toch vervullen die bijpersonages hun rol voldoende om ze een belangrijke spil in het verhaal te maken.

De Koutetsujou haalt de bocht maar net

Koutetsujou besteed niet veel tijd aan worldbuilding, maar genoeg om het verhaal een vloeiende lijn te geven. Het vordert in een goed tempo, en zit vol spanning en een aantal verrassende wendingen. Doordat het verhaal zo’n straightforward benadering heeft, is het wat makkelijker te volgen dan AoT en had het in mijn ogen de potentie om haar voorganger de overstijgen. Jammer dat ze voor de laatste, pakweg, drie afleveringen de bocht net iets te hard nemen waardoor het einde op mij een afgeraffelde indruk heeft. Het tot daar aan toe boeiende opbouw van het verhaal heeft een einde gekregen die ik vind tegenvallen. Daar had zeker meer in gezeten en het weerhoud me ervan om te zeggen dat Koutetsujou no Kabaneri beter is naar Shingeki no Kyoujin.

Een spraakmaker, dat is het zeker

Of jouw verwachtingen van Kabaneri of the Iron Fortress zullen worden waargemaakt is een kwestie van smaak, maar als je de serie objectief bekijkt is het alles behalve een slechte serie. De hoge productiekwaliteit is immers merkbaar. Om even toe te lichten: Tetsurou Araki is niet alleen de regisseur van Attack on Titan, maar ook andere anime zoals Death Note en Highschool of the Dead. Kabaneri of the Iron Fortress hoort dan ook absoluut thuis in het rijtje van zijn spraakmakende producties.

Kabaneri of the Iron Fortress zou ook niet hetzelfde zijn zonder sound director Masafumi Mima die onder meer verantwoordelijk is voor het geluid in Attack on Titan en Fullmetal Alchemist. Onbetwist vind ik Kabaneri of the Iron Fortress weer een lust voor de ogen en de oren!

Voor spektakel met zombies hoef je niet verder te zoeken. Je moet ook wat, terwijl je wacht op het tweede seizoen van Attack on Titan 😉

Volgende blog niet missen?

Volg Animeazing op Facebook of Twitter!