That Time I Got Reïncarnated as a Slime bevat al het goede van een fantasie avontuur!

Ik mis That Time I Got Reïncarnated as a Slime nu al. Zes maanden hebben we mogen genieten van deze isekai, maar het is nog niet genoeg. Als je elke week uitkijkt naar de nieuwe aflevering, dan is het perfect. Wat maakt ‘Slime’ een goede isekai?

In mijn ogen is het isekai genre verzadigd. Log Horizon, Sword art Online, Konosuba, Overlord, No Game no Life en talrijke andere series waarvan de titel te lang is. Er zijn er veel te veel van. Begrijp me niet verkeerd. Het zijn allemaal leuke anime. De ene wat beter dan de andere, maar het is veel van hetzelfde. Soms wordt er iets nieuws geprobeerd, zoals Restaurant to Another World. Ik heb echter al lang geen isekai anime gezien. Daarom mist deze website recensies over dit genre. Daar is nu verandering in gekomen.

That Time I Got Reïncarnated as a Slime trok mijn aandacht voornamelijk vanwege deze fascinerende titel. De Japanse titel is Tensei shitara Slime Datta Ken, welke gebaseerd is op een gelijknamige roman (en manga) van Fuse. In dit blog gebruik ik vanaf nu gebruik ik ook de afkorting van deze titel – TenSura. De volledige titel is gewoon een pain om te typen elke keer.

Het verhaal begint zoals elke isekai. Een man is wandelt naar zijn werk. Uit het niets wordt hij (op klaarlichte dag!) neergestoken en overlijdt. Hij wordt dan herboren in een fantasie wereld…als een slime. Je weet wel. Zo’n zwak monstertje dat je vaak tegenkomt in games, zoals Monster Hunter. De grote twist: hij absorbeert een machtige draak en wordt één van de sterkste monsters in de wereld. Verder heeft hij nog allerlei verschillende krachten die hem onverslaanbaar maken. Wat zal hij met al die kracht doen?

Als een potje Dragon Quest Builder

Vanaf het moment dat Rimuru geboren wordt, gaat hij op een ontdekkingsreis. Hij eet allerlei mineralen en voedsel om sterker te worden en skills te krijgen. Door zijn interacties met de personages die hij ontmoet, krijgen we beetje bij beetje meer informatie over hoe de wereld werkt. Als eerste helpt hij een Goblin dorp, waar Rimuru zich vestigt. Dat dorp is vervolgens een soort testament voor de ontwikkeling van de serie. Naarmate hij meer personages helpt, wordt het dorpje groter en beter. Het dorp maakt ook meteen duidelijk wat er op het spel staat in een conflict.

Zo’n conflict is in deze serie niet altijd een gevecht. Het kan ook een ontmoeting zijn met een koning of het aantrekken van dwergen die sterkere huizen in het dorp kunnen bouwen. Als ik TenSura zou moeten beschrijven, dan vergelijk ik het met een potje Civilisation of Dragon Quest Builder. Ik kon echt genieten van deze uitstekende worldbuilding.

De anime gaat ook gedetailleerd in op de werking van deze wereld. Zo krijg je vanaf het begin al mee dat namen voor monsters heel belangrijk zijn. Als een Goblin een naam krijgt, wordt hij sterker en evolueert hij in een betere vorm. Dat gebeurt met elk personage in de serie. Ik zal niet verder in detail treden, want het is leuker om die ontwikkeling te zien in de anime!

Zo ga je om met een OP hoofdpersonage

De personages zijn ook heel goed in deze serie. Op zich zijn ze allemaal niet zo bijzonder. Heel divers en amuserend, maar niet de meest unieke. In plaats van hun eigenschappen, is de rol van elk personage in het geheel belangrijk.

Zo is Rimuru het hoofdpersonage van de serie, maar het verhaal draait niet alleen om hem. Jawel. Wij zien en horen zijn perspectief en hij is degene die we volgen in het verhaal, maar zijn rol is niet altijd die van de held die altijd het grootste gevaar bestrijd. In principe zou hij met zijn krachten gemakkelijk zijn tegenstanders kunnen verslaan. Echter, geeft hij de kans aan zijn helpers om te stralen. Hij grijpt alleen in als het gevaar te groot is. Dat is hoe je met een OP hoofdpersonage omgaat!

Spelen met onze verwachtingen

Dit is denk ik ook de eerste keer, waarbij een serie opbouwt naar een hoogtepunt van een scène, om dan het ‘sterkste monster ooit’ in één klap te verslaan. En daarmee weg komt. Oké, One Punch-Man is er ook zo één. Dat komt omdat de serie voortdurend speelt met je verwachtingen. Als je hoopt op langdurige, spannende gevechten, dan krijg je dat niet altijd. Dat kan teleurstellend zijn. Echter, houdt het de serie onvoorspelbaar en in mijn ogen heel amuserend. Daarbij komt je qua actie absoluut niet te kort, hoor! De actie scènes zijn hoogstandjes in de serie.

Iets dat elke actie scène ook mijn aandacht had, was de audio. Ik vond de sound effects van top kwaliteit. Daarmee komt de grote kracht van de personages heel goed over.