Animeazing.nl

Categorie: Series

In deze categorie vind je alle recensies van anime series. Zowel oude als nieuwe series door elkaar. Over welke anime serie wil je meer weten?

Case Study of Vanitas anime review thumbnail
7.4/10

 door 

The Case Study of Vanitas brengt sexy vampieren terug

Vampieren anime zijn nooit echt weg geweest, dat is waar. Noblesse kwam uit in 2020 en is een van de meest recente die ik ken. Daarnaast heeft de Monogatari Series vampieren. Misschien zijn er meer van de afgelopen 5 jaar, die ik simpelweg nog niet gezien heb. Dus deze serie trok gelijk mijn aandacht. Nu heb ik een heel warme zomer dankzij The Case Study of Vanitas!

Ik vond The Case Study of Vanitas al interessant, omdat het originele verhaal gemaakt is door Jun Mochizuki. De vorige anime gebaseerd op haar werk, Pandora Hearts, heb ik ook gezien. Inmiddels moet dat minimaal 10 jaar geleden zijn, want die serie kwam uit in 2009. Veel herinner ik mij niet van Pandora Hearts, maar ik weet dat ik die serie erg leuk vond. Reden genoeg om deze nieuwe anime te kijken!

Credits voor afbeeldingen die gebruikt zijn in dit artikel: ©Jun Mochizuki/SQUARE ENIX, “The Case Study of Vanitas” Project.

Deze pagina bevat een of meerdere gesponsorde links. Natuurlijk prijzen we alleen iets aan, wat voor jou interessant kan zijn. Als je via deze links iets koopt, krijgen wij een kleine beloning. Dankzij die beloning kunnen we dit soort artikels blijven maken. Een win-win situatie! Lees hier meer over ons privacybeleid.

Waar gaat The Case Study of Vanitas over?

Vampier Noé Archiviste is op zijn luchtschip vlucht naar Parijs, wanneer hij Vanitas ontmoet. Vanitas beweert een dokter te zijn, die vampieren wil genezen van de ziekte ‘malnomen’. Malnomen zorgt ervoor dat vampieren tegen hun wil in agressief worden. Het boek dat hij gebruikt om de vampieren te genezen, ‘The Book of Vanitas’, is gerelateerd aan de originele Vanitas. Een vampier die gehaat wordt door andere vampieren die de traditionele vampieren maatschappij vormen.

Noé en Vanitas gaan samenwerken om vampieren te helpen, maar er loert een bedreiging met de naam Charlatan, die mogelijk verantwoordelijk is voor de verspreiding van de ziekte.

Wat is The Case Study of Vanitas?

The Case Study of Vanitas is oorspronkelijk een manga die geschreven en geïllustreerd is door Jun Mochizuki. De Japanse titel van de serie is “Vanitas no Karte”. De manga verschijnt maandelijks in het tijdschrift Gangan JOKER van uitgever SQUARE ENIX. Mochizuki is bekend van de manga Pandora Hearts, waarvan in 2009 een anime adaptatie werd uitgebracht.

De Vanitas anime wordt geproduceerd door Studio Bones. Tomoyuki Itamura is de regisseur van de anime, wie vooral bekend is van de succesvolle Monogatari Series adaptaties. De soundtrack is gemaakt door Yuki Kajiura (o.a. Pandora Hearts en Demon Slayer). De opening is “Sora to Utsuro” van Sasanomaly en de ending is “0 (zero)” van LMYK. Bijzonder is dat er twee versies zijn van de ending theme, namelijk een Japanse en Engelse.

Cast

  • Vanitas: Natsuki Hanae
  • Noé: Kaito Ishikawa
  • Jeanne: Inori Minase
  • Luca: Shino Shimoji
  • Dominique: Ai Kayano
  • The Teacher: Akira Ishida
  • Murr: Miyu Komaki
  • Dante: Taro Kiuchi
  • Johann: Koji Yusa Riche: Riho Kuma

Officiële website

Waarom zou je The Case Study of Vanitas moeten kijken?

The Case Study of Vanitas brengt me terug naar een tijd waarin ik verschillende vampieren anime verslond. Hellsing Ultimate en Vampire Knight zijn de twee series die het meest in mijn herinneringen zijn blijven hangen. Maar eerlijk gezegd was ik vergeten hoe sexy vampieren zijn, en helemaal in anime! Vanitas heeft me wat dat betreft goed wakker gemaakt. Ik krijg het steeds warm van scenes, waarin de vampieren bloed zuigen bij een ander. De aantrekkelijke karakterdesigns dragen daar absoluut aan bij.

Er is ook heel wat te zeggen over de setting, wat een steampunk versie van Parijs is. Is het niet prachtig om de glorieuze gebouwen zoals de Notre Dame en de Eiffeltoren op deze manier te zien? De anime heeft veel mooie beelden dankzij de stijl van Tomoyuki Itamura, die natuurlijk sterk beïnvloeed is door Studio Shaft animators Tatsuya Oishi en Akiyuki Shinbo.

Ik vind het geen wonder dat ik ook aan Noragami en Bungyou Stray Dogs moet denken, wanneer ik deze anime kijk. Als ik bijvoorbeeld naar hoofdpersonage Vanitas kijk, zie ik gelijk Yato (🤤). The Case Study of Vanitas heeft ook een vergelijkbare afwisseling tussen spanning en humor.

Waarom zou je The Case Study of Vanitas niet moeten kijken?

Wetenschap en mathematiek zijn niet mijn sterkste kwaliteiten. Daardoor heb ik weleens moeite om het verhaal van The Case Study of Vanitas goed te volgen. Vooral als er dingen worden uitgelegd over de wereld werkt, was ik snel het spoor bijster. Blijkbaar kregen vampieren toegang tot de mensenwereld via een poort, die wetenschappers hebben gemaakt door formules aan te passen. Of hier logica in zit? Dat kan ik helaas niet beoordelen 😅

Verder is de kwaliteit van de animatie en karakterdesigns niet in elke aflevering consistent. Ik zeg dit, omdat het ook opvalt wanneer je er niet zo erg op let. Dit ben ik niet gewend van Studio Bones. Waar zou het aan kunnen liggen? Dat weet ik eerlijk gezegd niet.

TLDR

Score

Name: The Case Study of Vanitas

Description: Vampier Noé Archiviste is op zijn luchtschip vlucht naar Parijs, wanneer hij Vanitas ontmoet. Vanitas beweert een dokter te zijn, die vampieren wil genezen van de ziekte 'malnomen'. Malnomen zorgt ervoor dat vampieren tegen hun wil in agressief worden. Het boek dat hij gebruikt om de vampieren te genezen, 'The Book of Vanitas', is gerelateerd aan de originele Vanitas. Een vampier die gehaat wordt door andere vampieren die de traditionele vampieren maatschappij vormen. Noé en Vanitas gaan samenwerken om vampieren te helpen, maar er loert een bedreiging met de naam Charlatan, die mogelijk verantwoordelijk is voor de verspreiding van de ziekte.

Overall
7.4/10
7.4/10
  • Verhaal - 7/10
    7/10
  • Personages - 8/10
    8/10
  • Animatie & tekenstijl - 7/10
    7/10
  • Geluid & soundtrack - 7/10
    7/10
  • Amusement - 8/10
    8/10
Sending
User Review
0/10 (0 votes)

Trailer

Conclusie

Als je houdt van vampieren, steampunk en Parijs dan is dit helemaal een anime voor jou. Ook als je de vorige manga van Jun Mochizuka (en de daarop gebaseerde anime) leuk vond. Door deze anime heb ik in ieder geval zin gekregen om de manga Pandora Hearts opnieuw te lezen.

The Case Study of Vanitas lijkt veel op andere bovennatuurlijke anime van Studio Bones, zoals Bungyou Stray Dogs.

Dit was het dan!

Lees je graag anime recensies? Hier staan alle recensies van deze website in één groot overzicht.

Blijf op de hoogte!

Fire Force anime review
7.6/10

 door 

Fire Force: vurige actie serie met karakter

Fire Force is een spannende anime gebaseerd op de gelijknamige manga serie van Atsushi Okubo. Vuur, indrukwekkende animatie en boeiende worldbuilding. Deze shounen heeft dat. Interessant voor fans van Soul Eater of series zoals Blue Exorcist. Het heeft even geduurd voor ik deze serie had gezien, maar ik wil nu graag mijn mening erover met je delen. Want wie houdt er niet van brandweermannen als helden in een anime?

Als fan van Soul Eater, keek ik in 2019 ontzettend uit naar de nieuwe anime Fire Force. Het is gebaseerd op Atsushi Okubo’s tweede zeer succesvolle manga serie. De eerste aflevering verscheen op 6 juli. Op 18 juli gebeurde de brandstichting bij Kyoto Animation. Natuurlijk werd de derde aflevering uitgesteld, maar de serie ging een week later met aanpassingen verder. Het is een akelig toeval voor dit verhaal waarin mensen spontaan in brand vliegen… Voor mij was het een reden genoeg om een lange tijd niet meer naar Fire Force om te kijken. Pas ruim een jaar later voelde ik er weer voor om Fire Force op te pakken.

Inmiddels zijn er twee seizoenen verschenen. Ik ben blij dat ik de serie eindelijk gezien heb, want wauw! Het is een boeiende serie, die mij steeds op het puntje van mijn stoel liet zitten.

Waar gaat Fire Force over?

Het verhaal speelt zich af in een alternatieve versie van Tokyo. In deze wereld wordt de mensheid geplaagd door een pandemie waarin mensen spontaan ontvlammen. Door de ontvlamming veranderen mensen in gewelddadige wezens die alles met vuur verwoesten. Zij verliezen hun menselijkheid en worden ‘Infernals’ genoemd. Dan zijn er ook die hun menselijkheid behouden en pyrotechnische krachten ontwikkelen. Veel van hen voegen zich bij de Special Fire Force. Een unieke brandweereenheid die gespecialiseerd is in het uitschakelen van Infernals.

Shinra Kusakabe is van de derde generatie van mensen met pyrotechnische krachten. Zijn bijnaam is ‘Duivels voet’, omdat hij vuur kan maken met zijn voeten. Hij kan zijn voeten als jets gebruiken, cool! Ook heeft hij een tic, waarbij hij gaat grijnzen als hij nerveus is. Dat interpreteren mensen niet altijd even goed. Hij meldt zich bij Special Fire Force Company 8 met als doel de Infernal op te sporen die zijn moeder en broertje doodde, en als wees achterliet.

Vurige animatie in Fire Force

Wat natuurlijk gelijk opvalt, is de stoere tekenstijl en animatie in de serie. Fire Force is geproduceerd door David Production (bekend van JoJo’s Bizarre Adventure). De serie is stijlvol en weet door middel van kleur en perspectief heel goed de sfeer van de scènes en locaties over te brengen. Ik vind ook de karakterdesigns heel goed. De lichtgevende banden van de Special Fire Force vallen heel erg op. Je ogen worden er automatisch naartoe getrokken, ook wanneer ze details zijn in een groter plaatje.

Daarnaast zit de anime vol gave momenten. De gevechten hebben veel dynamiek en zijn over het algemeen heel goed geanimeerd. Eén specifiek moment uit het eerste seizoen kan ik niet vergeten, een scène waarin Shinra als een duivel neerkomt op een vijand. Zijn vechtstijl heeft soms weg van breakdance, wat ik wel tof vind. Het is slechts een visueel metafoor, maar wel heel cool!

Ik vind de setting heel interessant met thema’s zoals macht, politiek en religie. De manier waarop per aflevering meer daarover bekend wordt, doet mij erg aan Soul Eater denken. Al heeft Fire Force meer moeite om van plottwists échte verrassingen te maken. Je merkt snel wie de goede en slechte zijn, vooral in het begin. Dit wordt voor mij wel weer goed gemaakt door overwegend sympathieke personages.

Problematische vrouwelijke personages

Atsushi Okubo maakt personages die emotioneel een stuk volwassener lijken, dan de meeste shounen protagonisten. Het helpt ook wel dat, net als Soul en Maka in Soul Eater, Shinra alle beginnerstrainingen al heeft gehad wanneer het verhaal begint. Helaas is hij de enige die echte karakterontwikkeling krijgt. Bij de rest van de personages is dit minimaal, waarschijnlijk omdat het tempo van het verhaal te hoog is om daar aandacht aan te geven.

Maar mijn grootste kritiek over Fire Force heeft te maken met de vrouwelijke personages te maken. Sommige vind ik namelijk wat problematisch. Met name Tamaki, een meisje dat in de loop van seizoen 1 bij Company 8 komt. Ze komt over alsof fanservice haar enige functie is. Ze draagt namelijk een uniform dat zo groot is dat het van haar kont af zakt. Ze struikelt voortdurend over haar veel te lange broekspijpen, waardoor Shinra’s handen steeds aan haar borsten kopen. Eén of twee keer is dit grappig, maar het gebeurt te veel. Bijna elke aflevering. Dan is de humor er heel snel van af.

Droge visuele humor

Fire Force is een serie die het vooral moet hebben van de actie en boeiende setting. Komedie is er wel, maar die vind ik zwak. Meestal gaat het hier om droge opmerkingen van personages of visuele humor. Dat werkt niet altijd. Ik kon er in ieder geval niet altijd om lachen. Mijn favoriete bron van komedie, en de enige die ik goed vond wat dat betreft, is de zelfbenoemde ‘ridder-koning’ Arthur. Laat ik het zo zeggen… hij heeft zaagsel in plaats van hersens in zijn hoofd. Dat levert hele grappige momenten op.

Tenslotte zijn er de petjes van Lieutenant Hinawa. Geweldig! Ik moest de anime elke keer pauzeren, want de teksten die er op staan zijn hilarisch.

Conclusie

Veel van de kritiek die ik noemde, komt neer op stereotypen waar dit soort series vaker last van hebben. Wat dat betreft valt de serie ook nog wel mee. Als je graag shounen kijkt, dan is dit zeker wel een vermakelijke serie. Fire Force is een serie met karakter, die een boeiende wereld laat zien en vragen stelt over zaken zoals macht en religie. Gelukkig gaat de serie niet zo diep, en is het vooral veel actie met indrukwekkende animatie.

TLTR

Beoordeling

Name: Fire Force

Kijk op Wakanim!

Overall
7.6/10
7.6/10
  • Verhaal - 0/10
    0/10
  • Personages - 0/10
    0/10
  • Animatie & tekenstijl - 0/10
    0/10
  • Geluid & soundtrack - 0/10
    0/10
  • Amusement - 0/10
    0/10
Sending
User Review
10/10 (1 vote)

Trailer

Dat was het weer! Like je dit?

Laat het ons weten! Dat kun je doen op verschillende manieren:

Wil je nog iets kwijt? Reageer hier beneden!

* Content op deze website kan een of meerdere gesponsorde links bevatten. Dankzij deze samenwerkingen kan Animeazing.nl blijven zorgen voor interessante blogs over anime. Lees hier meer over ons privacybeleid.

Anime review ReZero Starting Life in Another World
8.4/10

 door 

Re:Zero – Starting Life in Another World is een van de beste isekai!

Er zijn tegenwoordig talloze isekai anime. Ieder seizoen is er minimaal één. Meestal zijn dat er veel meer. Het genre werkt, omdat het meeslepend is en vol met actie. De hoeveelheid maakt het echter lastig om er de beste uit te kiezen. In mijn ogen is Re:Zero Starting Life in Another World één van de beste isekai series die er is. Vol actie, dramatisch en soms heftig. Dit is waarom je ReZero ook zou moeten zien!

Ik vind isekai een leuk genre, omdat je zo’n anime makkelijk wegkijkt. Aan de andere kant zijn veel series kopieën van andere, die slechts meeliften op het succes van het genre. Gelukkig is isekai een zeer veelzijdig genre, waardoor je verschillende pogingen ziet om origineel te zijn. En dan heb je series die niet per sé origineel zijn, maar streven naar een excellente uitvoering. Ik denk dat ReZero het allebei goed doet. Daarom steekt deze serie ruim boven de rest uit.

Re:Zero – Starting Life in Another World (hierna ReZero in dit stuk) is een anime geproduceerd door studio White Fox (o.a. Steins;Gate en The Devil is a Part-Timer) met Masaharu Watanabe (Wakaba*Girl) als regisseur. De serie is gebaseerd op de light novel van Tappei Nagatsuki, wie begon met het zelf publiceren van zijn verhaal in 2012. Sinds 2014 wordt de light novel serie gepubliceerd door Yen Press. Inmiddels zijn er 24 volumes met het einde nog niet in zicht.

Waar gaat ReZero over?

ReZero volgt Subaru Natsuki die plotseling in een fantasiewereld terecht komt. Hij wordt vermoord wanneer hij een half-elf meisje, Emilia genaamd, wil helpen. Subaru komt echter weer tot leven, enkele uren voor het incident. Hij is de enige die zich de gebeurtenis herinnert en probeert die kennis te gebruiken om het incident te voorkomen.

Nadat dit zich enkele keren herhaalt, beseft Subaru dat hij terug kan gaan in de tijd door dood te gaan. Uit dankbaarheid en affectie voor Emilia, besluit hij deze gave te gebruiken om haar te beschermen. Ook helpt hij haar bij haar doel om de volgende koningin van het land te worden.

Isekai stereotypen de deur uit in ReZero

Een stereotype in anime, en met name bij isekai, is dat het hoofdpersonage heel gewoon en bijna saai moet zijn. De kijker moet namelijk makkelijk in zijn of haar schoenen kunnen stappen. Je kunt dan lekker fantaseren over een leven met bijzondere krachten, avontuur en aantrekkelijke jongens of meisjes aan je zijde. Subaru is ook een vrij gewone jongen, maar beleeft alles zoals waarschijnlijk ieder normaal persoon in zijn situatie.

ReZero is een fascinerende karakterstudie over een jongen met behoorlijk wat sociale problemen. Subaru is een NEET (Not in Education, Employment or Training). Iedereen die veel anime kijkt, heeft geen uitleg nodig voor wat dit betekent. Hij brengt zijn tijd thuis door. Werkt niet, studeert niet. Hij speelt alleen games, leest manga en kijkt anime. ‘Hikikomori’ is een Japanse term die hier ook aan verwant is. Dan komt de tiener zijn of haar kamer helemaal niet meer uit. Er wordt nog weleens lacherig over gedaan, maar condities zoals sociale fobie en depressie zijn niet om te lachen. Verrassend genoeg (en gelukkig!) neemt ReZero dit veel serieuzer dan andere anime in dit genre.

Zo zijn er meer stereotypen die ReZero de deur uit gooit of omkeert, zodat je weinig hebt aan je verwachtingen. Ik vond het verhaal heerlijk onvoorspelbaar, wat tegenwoordig een groot compliment is voor isekai.

Herkenbare personages met realistische emoties

In het begin kan Subaru overkomen als een mietje, want elke keer is hij behoorlijk van streek wanneer hij gedood wordt en opnieuw tot leven komt. Wat dat betreft is hij dan ook geen standaard isekai protagonist. En eerlijk, ik kon hem af en toe achter het behang plakken. Wanneer je hem echter gaat bekijken als mens, dan ga je zijn karakter enorm waarderen. Ik kon makkelijk Subaru’s vervelende trekjes vergeven.

Hoewel het klinkt alsof hij een handige gave heeft, lijdt Subaru er zwaar onder. Hij is de enige die de traumatische momenten onthoudt en hij kan er met niemand over praten. Ieder mens zou daar PTSS van krijgen en zijn gedrag is daarmee te verklaren. En dan had hij al in zijn oorspronkelijke leven al mentale problemen. Herbeleving, vermijdingsreacties, prikkelbaarheid… Natuurlijk is niets wat er gebeurd realistisch, maar de emoties en reacties zijn dat wel.

Bijrollen? Sleutelrollen voor karakterontwikkeling!

Wat ik heel gaaf vind, is dat elke interactie die Subaru heeft met andere personages, op de een of andere manier met zijn persoonlijkheid confronteert. Elk personage heeft een nuttige rol. Niet alleen Rem en Ram, of mijn favoriete personage Betty, maar ook bijrollen die in het begin van de serie niet belangrijk lijken.

Zelfs de antagonisten vervullen een rol in dienste van Subaru’s karakterontwikkeling. Dikwijls komt dit uit zo’n onverwachte hoek, dat ik er weinig meer over kan zeggen. Ik wil het niet voor je spoilen. Het enige wat ik kan zeggen is dat ik de Witches of Sin ook hele interessante personages vind. Aan het einde van het 3e seizoen is Subaru, mede dankzij een van hen, een compleet ander mens in doen en laten. Ik heb lang geleden een serie gezien die dit zo goed aanpakt.

Uitstekende actie en animatie

Behalve de extreem goede personages, vind ik het verhaal ook heel sterk. Er is veel actie en afwisseling. Pas later kan Subaru ook wat magie gebruiken. Meestal vervult hij de rol als adviseur en strateeg. Hij is ook zeer intelligent, zodra hij een beetje in zichzelf gaat geloven. Dat vind ik interessant om te zien. Ook bevat ReZero veel thema’s zoals discriminatie, macht en politiek. Die blijven vrij licht zodat het makkelijk te begrijpen is.

Er zijn veel indrukwekkende momenten in de serie en de manieren waarop Subaru dood gaat zijn eigenlijk altijd heftig. Het is geen serie voor hele jonge kijkers. De animatie in de serie is zeer goed. Niet elke aflevering is kwalitatief even goed, vooral wanneer er geen actie is. Maar het is altijd degelijk.

ReZero herbeleven met de soundtrack

De soundtrack is geproduceerd door Kenichiro Suehiro (o.a. Fire Force en Golden Kamuy). Persoonlijk gekozen door regisseur Watanabe, omdat de muziek ‘een gevoelige snaar moest raken’. Dat doet het zeer zeker. Ik vind het een mooie soundtrack, waarmee je de serie steeds opnieuw beleefd wanneer je ernaar luistert.

Ook de openings en endings van de serie zijn heel goed. De eerste opening is “Redo” uitgevoerd door Konomi Suzuki. De tweede is “Paradisus-Paradoxum” van MYTH&ROID. Er zijn vier endings in het eerste seizoen, waarvan drie ook van MYTH&ROID: “STYX HELIX”, “STRAIGHT BET” en “theater D”. Bijzonder is dat er ook een nummer wordt gebruikt dat gezongen is door de stemactrice van Emilia, “Stay Alive” door Rie Takahashi.

Het tweede seizoen is ook zeer ambitieus wat betreft de muziek. Daarvoor zijn “Realize” van Konomi Suzuki en “Long Shot” van Mayu Maeshima de openings. “Memento” en “Believe in You” van nonoc zijn de endings. Daarnaast worden “Door” van Rie Takahashi en “Anata no Shiranai Koto” van Rie Murakawa (stemactrice van Ram).

Conclusie

Re:Zero – Starting Life in Another World is een fantastische anime en naar mijn mening één van de beste isekai. Zeker wat betreft karakterontwikkeling ben ik buitengewoon verrast. De serie houdt niet te erg vast aan stereotypen, waardoor het verhaal onvoorspelbaar is met talloze spannende wendingen. Men moest lang wachten tussen het eerste en tweede seizoen, maar ik vermoed dat dit het wachten waard was.

Nadat het tweede deel van seizoen twee in maart 2021 eindigde, heb ik de twee seizoenen in één weekend afgekeken. Ik kon niet stoppen met kijken. Dat zegt toch genoeg!

TLTR

Uitslag

Name: Re:Zero - Starting Life in Another World

Description: Subaru Natsuki bevindt zich plotseling in een fantasiewereld. Hij probeert een half-elf meisje, genaamd Emilia, te helpen maar wordt daarbij vermoord. Daarbij komt hij er achter dat hij terug kan keren in de tijd door dood te gaan. Met die gave probeert hij Emilia te helpen.

Kijk op Crunchyroll

Overall
8.4/10
8.4/10
  • Verhaal - 8/10
    8/10
  • Personages - 10/10
    10/10
  • Animatie & tekenstijl - 8/10
    8/10
  • Geluid & soundtrack - 8/10
    8/10
  • Amusement - 8/10
    8/10
Sending
User Review
8.5/10 (1 vote)

Trailer

Dat was het weer! Like je dit?

Laat het ons weten! Dat kun je doen op verschillende manieren:

Wil je nog iets kwijt? Reageer hier beneden!

* Content op deze website kan een of meerdere gesponsorde links bevatten. Dankzij deze samenwerkingen kan Animeazing.nl blijven zorgen voor interessante blogs over anime. Lees hier meer over ons privacybeleid.

Anime review: Way of the Househusband
7.6/10

 door 

Way of the Househusband: slechte animatie of goede humor?

Enige tijd geleden is Way of the Househusband op Netflix verschenen. Toen was er een hele hoop kritiek op social media. De animatie is slecht. Hadden ze geen groot budget van Netflix gekregen? De manga was toch zo grappig? Wat is er gebeurd? Ik besloot de serie met eigen ogen te bekijken. Lees hier wat ik van de anime vind!

Way of the Househusband is gebaseerd op de gelijknamige manga van Kousuke Oono. Op MyAnimeList krijgt deze manga een dikke 8. Het is een duidelijk teken dat een serie geliefd is, vooral bij liefhebbers van komedie. Geen wonder dat er dan een hype ontstaat rond de komst van de anime serie.

De anime is geproduceerd door de studio J.C. Staff (o.a. High Score Girl en Food Wars). Chiaki Kon heeft Way of the Househusband geregisseerd. Zij heeft eerder series zoals Junjou Romantica en When They Cry gedaan. Ook dit zijn zeer goede namen. Wat kan er dan nog fout gaan?

Uhm, ja… waar zal ik beginnen.

Waar gaat Way of the Househusband over?

“Immortal Tatsu” is een legendarische Yakuza leider die in zijn eentje een hele bende kon verslaan met slechts een metalen pijp. Hij wordt gevreesd door de lokale politie én gemene criminelen. Hij verdween een tijdje van de radar, maar is teruggekomen in een nieuwe rol. Hij heeft het Yakuza leven volledig achter zich gelaten.

Tatsu volgt nu de weg van de huisman. Jawel. Hij is de kok in huis en doet de boodschappen. Ook doet hij de was en ruimt hij het huis op terwijl zijn vrouw werkt. Hoewel dit hele dagelijkse klussen zijn, merkt hij dat veel van zijn Yakuza levensstijl nog is achtergebleven. Van de manier waarop hij tegen mensen praat, tot de reacties die hij krijgt op zijn dreigende aanwezigheid. Zijn vrouw functioneert in de supermarkt dikwijls als de vertaler. Want als hij het heeft over “dat witte poeder” bedoelt hij natuurlijk bloem 😉

Bewegende manga, verkeerde keuze?

Dat klinkt natuurlijk als een hilarische serie, dus begrijpelijk dat de verwachtingen nogal hoog waren. Het enthousiasme op het internet koelde snel af na het verschijnen van de trailer. Noem je dat animatie? De animatie is natuurlijk iets waar je moeilijk omheen kunt in een anime, dus valt het op wanneer die anders is.

Mocht je niet weten wat een motion comic is, ik leg het je graag uit.

Wat is een motion comic?

Dit is niet te verwarren met limited animation, een stijl die voor anime heel typisch is. Ooit opgevallen dat wanneer een karakter praat, alleen de mond beweegt? Of er komt een drukke locatie in beeld, maar de menigte beweegt helemaal niet. Dat is limited animation in het kort. Dit is anders.

‘Motion comic’ is een vorm van animatie, waarbij ze elementen uit de strip combineren met animatie. Spraakbubbels, de strip tekenstijl, onomatopeeën, maar ook complete panels. Een voorbeeld is de Black Panther miniserie uit 2010, die op YouTube te zien is.

In anime wordt deze stijl ook gebruikt. Een voorbeeld is de serie Toilet-Bound Hanako-kun, waarbij veel scènes en shots gemaakt zijn als een motion comic. Dit is zelden een budget-kwestie, maar juist een bewuste keuze van de makers. Vaak is behoud van de originele tekenstijl één van de redenen. De motion comic stijl is uniek en kan heel aantrekkelijk zijn. Regie is daarbij een sleutelrol.

Way of the Househusband gortdroge humor

Eerlijk gezegd zat ik klaar om de serie compleet te fileren. Na het zien van de trailer had ik net als het internet zo mijn twijfels over deze serie. Die verdwenen echter snel bij het kijken van de eerste aflevering. Way of the Househusband is gortdroog, en de komische timing van de serie is heel goed. De motion comic stijl helpt zeker bij het leveren van de snappy punchlines en gezichtsuitdrukkingen van de personages. Ik hou wel van deze humor.

Soms had ik wel mijn vraagtekens bij de keuzes in sommige scènes. In een achtervolgingsscène, in de eerste aflevering, wordt het rennen van de personages helemaal niet geanimeerd. Ook andere scènes met wat meer actie en beweging, is er nauwelijks animatie. Ik vind dat raar, en de komedie in deze scènes vond ik ook minder goed aankomen. Way of the Househusband is steeds een afwisseling van hele goede scènes en stuk mindere.

Gelukkig vergat ik die minpunten dankzij de stemacteurs.

Meesterlijk acteerwerk

De rol van Kenjiro Tsuda (o.a. Seto Kaiba in Yu Gi Oh! en Kazama Chikage en Hakuouki Shinsengumi Kitan) als Tatsu is geniaal. Tsuda is zo overtuigend dat je niets anders nodig hebt. Misschien is hij wel de redding voor Way of the Househusband. Maar mijn woord moet je daar niet voor aannemen, want ik ben fan van deze stemacteur. Ook de andere stemacteurs leveren geweldig werk af.

Dit laat duidelijk zien dat animatie niet het enige is wat telt bij een anime. Het acteerwerk is minstens zo belangrijk. En dankzij de minimale animatie, krijgt dat juist alle ruimte om te schitteren. Ook de geluidseffecten en soundtrack maken goed waar het aan animatie ontbreekt. Die geven de absurde situaties extra hilariteit.

Conclusie

Uiteindelijk telt alleen het totaalplaatje. Een anime vol sakuga animatie is natuurlijk geweldig om te kijken. Maar daarvoor moet je naar zoiets als Demon Slayer kijken. De motion comic stijl in Way of the Househusband is een bewuste keuze om de humor te laten werken. Meestal slagen ze daar ook in. Het is een hilarische serie, die met 5 afleveringen ook wel een fijne onderbreking kan zijn van al het animatiegeweld. Mocht je de anime alsnog niet leuk vinden, kun je altijd de manga lezen. Die is via bol.com te krijgen.

Er is een tweede seizoen aangekondigd, dus we krijgen nog meer van Tatsu te zien!

TLTR

Uitslag

Name: Way of the Househusband

Description: "Immortal Tatsu," is een naam die angst aanjaagt bij ervaren politie-agenten en geharde criminelen. Nadat hij plotseling verdwijnt, komt hij terug in een ander beroep. Nu met een schort aan, heeft hij geweld achter zich gelaten en probeert hij een eerlijk leven als huisman.

Overall
7.6/10
7.6/10
  • Verhaal - 7/10
    7/10
  • Personages - 8/10
    8/10
  • Animatie & tekenstijl - 6/10
    6/10
  • Geluid & soundtrack - 9/10
    9/10
  • Amusement - 8/10
    8/10
Sending
User Review
8.6/10 (1 vote)

Trailer

Dat was het weer! Like je dit?

Laat het ons weten! Dat kun je doen op verschillende manieren:

Wil je nog iets kwijt? Reageer hier beneden!

* Content op deze website kan een of meerdere gesponsorde links bevatten. Dankzij deze samenwerkingen kan Animeazing.nl blijven zorgen voor interessante blogs over anime. Lees hier meer over ons privacybeleid.